Karta historii: Sekcja kolarska

Dziś Garbarnia Kraków jest klubem wyłącznie piłkarskim, lecz trzeba pamiętać, że na przestrzeni lat posiadała wiele sekcji. Młodsi kibice „Brązowych” mogą o tym nie wiedzieć, dlatego dziś przypominamy Wam sekcję kolarską.

Pierwsza wzmianka dotycząca najstarszej obok piłkarskiej sekcji Garbarni, czyli kolarstwa widnieje w Przeglądzie Sportowym pod datą 26 marca 1927 roku. Wówczas grupa kolarzy krakowskiej Legii przeszła do ludwinowskiego Klubu, gdzie pod wodzą Władysława Wandora rozpoczęła kolarską historię Klubu. Pierwsze oficjalne zawody odbyły się dwa miesiące później, a trasa wyścigu szosowego prowadziła w kierunku Mogilan. Wydarzenie to cieszyło się dużą popularnością, o czym świadczy kilkutysięczny tłum zgromadzony na trasie dziesięciokilometrowego przejazdu.

W pierwszym roku działalności sekcji do Klubu dołączył Stanisław Duda, który już w swoim  premierowym starcie pod egidą Garbarni odniósł zwycięstwo przed innym zawodnikiem zawodnikiem z Ludwinowa – Franciszkiem Jakubcem. W 1931 roku piłkarska Garbarnia sięgnęła po mistrzostwo Polski, lecz jej kolarze także odnieśli historyczne sukcesy. Stanisław Duda okazał się bezkonkurencyjny na dystansie 50. kilometrów, zdobywając tytuł mistrza Krakowa. Ponadto pierwsze kroki w Garbarni stawiał Karol Janik, o którym gazety wówczas pisały „zabłysła nowa gwiazda kolarska ludwinowskiego Klubu”.

W 1931 roku społeczność Garbarni świętowała Jubileusz 10-lecia istnienia. Dla podkreślenia rangi tego wydarzenia zorganizowano wyścig o „Puchar Garbarni”, który kończył sezon kolarski. W zmaganiach świetnie poradzili sobie zawodnicy z Ludwinowa. Dwa pierwsze miejsca przypadły Stanisławowi Dudzie i Franciszkowi Jakubcowi, natomiast tuż za podium znalazł się Karol Janik.

Od tego momentu kolarze Garbarni zaczęli brać udział także w wyścigach o charakterze ogólnopolskim. Uczestniczyli między innymi w Wyścigu Dookoła Śląska i Dookoła Polski. W 1936 roku Stanisław Duda jako pierwszy w historii sekcji kolarskiej Garbarni został powołany na zawody rangi międzynarodowej – Wyścig Dookoła Rumunii. Kolarze Garbarni w latach 30. XX wieku ugruntowali swoją wysoką pozycję w zawodach szosowych, uczestnicząc także w zawodach torowych oraz kolarsko-strzeleckich. Przed wybuchem II wojny światowej ze względu na ciężką sytuację materialną Klubu podjęto decyzję o zawieszeniu sekcji.

W 1946 roku sekcja kolarska odrodziła się, a reprezentujący Garbarnię Kraków Józef Kupczak zajął pierwsze miejsce w pierwszych powojennych mistrzostwach Polski. Cztery lata później doszło do połączenia krakowskiej Legii z Garbarnią i powstał nowy Klub Związkowiec-Garbarnia. Tym samym sekcja kolarska została wzmocniona wieloma wybitnymi zawodnikami na czele z Władysławem Wandorem, którego ojciec był jednym z założycieli sekcji kolarskiej Garbarni. 1952 rok był obfity w sukcesy Klubu, który liczył wtedy 67. kolarzy. Wówczas zawodnicy stawali ponad 44 razy na podium. Rok później już w barwach Włókniarza-Garbarni Józef Kupczak wywalczył tytuł mistrza Polski. Sukcesy odnosił także Adam Wiśniewski, który święcił triumfy na etapach Wyścigu Dookoła Polski i reprezentował kraj na akademickich mistrzostwach świata w Budapeszcie. W rankingu dziesięciu najlepszych krajowych kolarzy został sklasyfikowany na trzeciej pozycji.

Równocześnie rozwijała się kolarska młodzież zdobywając między innymi drużynowe wicemistrzostwo Krakowa na szosie.

Sekcja kolarska zakończyła swoją działalność pod koniec 1956 roku. Decyzja została podjęta w wyniku problemów organizacyjno-finansowych Klubu. Odtąd duża część kolarzy występowała pod szyldem Korony Kraków.

Na podstawie: J. Rotter: „Garbarze”, J. Cierpiatka: „85 lat RKS Garbarnia”.